ورميكوليت براي نخستين بار در سال 1824 در ايالات متحده امريكا معرفي شد ولي تا مدت ها به كاربردن اين نام به عنوان يك كاني مستقل، با شك صورت مي پذيرفت و كاربرد صنعتي اين كاني از حدود يك سده بعد (1925) آغاز شد.
- سه شنبه ۰۶ بهمن ۹۴ ۱۶:۲۰
- ۴۱ بازديد
- ۰ نظر
ورميكوليت براي نخستين بار در سال 1824 در ايالات متحده امريكا معرفي شد ولي تا مدت ها به كاربردن اين نام به عنوان يك كاني مستقل، با شك صورت مي پذيرفت و كاربرد صنعتي اين كاني از حدود يك سده بعد (1925) آغاز شد.
ورميكوليت ماده معدني طبيعي است كه در تحت تاثير حرارت منبسط مي شود. معادن بزرگ ورميكوليت بيشتر در روسيه، چين، برزيل و آفريقاي جنوبي وجود دارد. ورميكوليت نيز مانند پرليت، كاربردهاي صنعتي و كشاورزي بسيار متنوعي دارد كه تنها كاربري هاي عايق كاري را دربر نمي گيرند. ورميكوليت به دليل مقاومت حرارتي بسيار بالا، به عنوان عايق نسوز نيز شناخته مي شود.
تركيب شيميايي
جدول زير تركيب و درصد عاصر شيميايي موجود در ساختار ورميكوليت را نشان مي دهد:
كاربري ورميكوليت
- عايق كاري دما بالا
- استفاده به عنوان پنل هاي صوتي و آكوستيك
- استفاده به عنواان عايق هاي نسوز و ضدآتش
- مناسب براي عايق كاري لوله هاي فولادي
- استفاده در ساخت اسلب ها و قطعات عايق كلسيم سيليكات
- استفاده در صنعت كشاورزي به عنوان غني كننده خاك و كود و جذب كننده رطوب براي ريشه گياهان (مانند پرليت)، همچنين استفاده در كشاورزي بدون خاك
- استفاده فله اي در محافظ به خصوص در سقف ها و زيرشيرواني ها به عنوان عايق حرارتي
- استفاده به عنوان ماده اوليه در پوشش دهي، چراكه ورميكوليت مذاب را مي توان در لايه هاي بسيار نازك روي فلزات و مواد ديگر پشش داد
- استفاده در صنايع و پروسه هاي شيميايي از جمله صنعت تصفيه آب
- استفاده به عنوان جاذب ضربه و ارتعاشات در صنايع بسته بندي
- استفاده به عنوان عايق حرارتي يا نسوز فله اي در بلوك هاي سيماني و مصالح ساختماني
- استفاده به صورت پودر در پوشش هاي ساختماني ديوارها مانند گچ
مزاياي ورميكوليت
- وزن سبك
- مقاومت حرارتي بسيار بالا
- خواص آكوستيك مناسب
- مقاومت شيميايي، يو وي و بيولوژيكي بسيار خوب
ورميكوليت، نام عمومي گروهي از آلومينوسيليكات هاي آبدار آهن و منيزيم است و يا بخشي از گروه كاني هاي فيلوسيليكاته (سيليكات هاي صفحه اي) است كه در ظاهر شبيه به ميكا مي باشد. گروه كاني هاي ميكا شامل كاني هاي بيوتيت، مسكويت، ليپدوليت و فلوگوپيت مي باشد كه ورميكوليت از دگرساني و يا هوازدگي كاني هاي بيوتيت و فلوگوپيت ايجاد مي شود.
نام كاني ورميكوليت از واژه لاتين vermiculusياWorm (كرم يا كرم- حشره)، Vermiculitaيا Vermiculit و Vermicular به معناي كرم مانند گرفته شده است، زيرا در اثر ضربه گرمايي (دماي بيش از 870 سانتيگراد)، حجم آن 20 تا 30 برابر حجم اوليه افزايش يافته (منبسط شده) و رشته هاي كرم مانندي به وجود مي آورد كه مهمترين ويژگي اين ماده است.
در گذشته نامهاي جفريسيت(Jefferisite) ، كريت (Kerrite)، پروتوورميكوليت (Protovermiculite) و وآليت (Voalite) بكار ميرفت ولي امروزه از واژه عمومي ورميكوليت استفاده ميشود.
ورميكوليت با فرمول عمومي زير در سيستم مونوكلينيك متبلور شده و داراي سختي 2- 1.5 مي باشد (Mg,Ca نمادي از كاتيون هاي تبادل پذير است):
در پيجويي ورميكوليت، توجه به شواهد زمينشناختي اهميت زيادي دارد. نهشتههاي اقتصادي، بيشتر با سنگهاي اولترامافيك (به ويژه پيروكسنيتها) همراه بوده و ممكن است دايكهاي سينيتي، پگماتيتي و كربناتيتي در آن نفوذ كرده باشد.
از آنجايي كه پيجويي و اكتشاف ورميكوليت همانند ساير كانيهاي ورقهاي از روش خاصي تبعيت نميكند، شواهد زمينشناختي فوق ميبايست با دادههاي تكميلي مورد ارزيابي قرار گيرد، لذا طراحي پيمايشهاي صحرايي همواره توصيه ميشود. در اصل رخنمونهاي ورميكوليت كم بوده و به علت ويژگيهاي خاص اين كاني (فرسايشپذيري، قابليت نگهداري آب و غيره) اين رخنمونها اغلب توسط پوشش گياهي از ديد مخفي ميماند. بطور معمول حضور ذرات ورميكوليت در خاك يا آبرفتهاي بستر رودخانه، از مهمترين روشهاي شناسايي محسوب ميشود.
پس از مرحله زمينشناسي سطحي (surface geology) و تعيين موقعيت رخنمونهاي ماده معدني، حفاريهاي ]سطحي شامل چاهك و ترانشه و يا چال با استفاده از اوگر auger))[ جهت تعيين ابعاد منطقه كانيزايي و عمق آن، تعيين ضخامت باطله فوقاني و ارزيابي كيفيت ورميكوليت صورت ميگيرد. كيفيت ورميكوليت، ارزش اقتصادي نهشتههاي ورميكوليت را تعيين ميكند. در ارزيابي نمونههاي معدني، آنچه كه قبل از هر چيز مورد بررسي قرار ميگيرد، آزمايش انبساط در كوره است. افشره ماده معدني بايد بتواند بدون شكفتن (decrepitation) تا درجه بالايي منبسط شود و ذرات منبسط شده بايستي به اندازه كافي محكم باشد تا بتواند در برابر فشار دست مقاومت نمايد. اندازه پولكهاي ورميكوليت بايد بالاي 65 مش باشد (اين امر به خاطر نياز بازار است، زيرا تقاضاي ورميكوليت زير 65 مش اندك است) و نيز ذخاير معدني ورميكوليت ميبايست به اندازه كافي بزرگ باشد تا امكان استخراج مكانيزه فراهم شود. ذخاير معدني عيار بالا داراي بيش از 30 درصد ورميكوليت 65 مش بوده و ذخاير معدني كه غيراقتصادي يا در مرز اقتصادي بودن هستند، حدوداً كمتر از 20 درصد ورميكوليت 65 مش دارند.
ضريب هدايت حرارتي ورميكوليت:( 0.063 -0.057 w/m°C)
نسوزندگي ورميكوليت: بيش از C °1250